رِز رِز خونّش (ترانه‌های مازندرانی)
فلاح، نادعلی؛ محمد لوطیج. رِز رِز خونّش (ترانه‌های مازندرانی). 1403، 376 ص. تهران: میرماه.
موضوع:شعر مازندرانی — قرن ۱۴ — ترجمه شده به فارسی/ شعر فارسی — قرن ۱۴ — ترجمه شده از مازندرانی/ترانه‌های ایرانی — مازندران.
جدول. اشعار به خط لاتین آوانویسی شده است. همراه با واژه‌نامه. و نمایه.
چند شعر سانسور شده که بعضی از روایت‌های مشابه آن در بعضی از کتاب‌ها پژوهشگران چاپ شد اما در این اثر ممنوع گردید.
1
دسّه رنگ بیتمه تسکا خالِ جا
دوسّی دوسّمه نومزهدارِ جا
الهی نومزهدار تره ننگ بهیره
به مثل کنه مرس تره جنگ بهیره
2
دیاری دیاری دل نوونه خار[1]
اتی تنتر برو گردن بوره بال
اتی تنتر برو چشه بلاره
شب ابّل پلی ماله بلاره
شب دوّم بیرم ته سرِ لا ره
تماشا هاکنم قدّ آ بالا ره
3
خاره کیجا تنه آقا بئووئم[2]
ته کشه له بورم لا لا دئوم
ته کشه له بورم خو هاکنم خو
ته جفت لمو رِ بو هاکنم بو
4
بورگ آ بورگ آ ته سر موئه[3]
انار ترش شیرین ته ججوئه
تیغِ جلاد کشیده ته ابروئه
تمام عاشقی ته ورِ خوئه
5
مسلمانون مه رنگ باروت رنگه
ته وسه بوئم شه دله درده
انده هنیشم تا آفتاب دکفه
تمام دشمنون دل بترکه
6
این خنه کنشه دروازه داینه[4]
این کیجا کنشه سر غمزه داینه
بورده حموم بمو، مو تازه داینه
ونه ور باختن چنّه(چی) مزه داینه
7
کئو تیل «چاخنی»[5] چنّه بلنّه
مال پشته کیجا چنّه قشنگه
ونه بور بوره می مه اسب تنگه
ونه جفت لمو مه اسب زنگه
8
راسّه هرازه په انجیره بنده
کیجا قاطرسوار چنّه قشنگه
ونه بور بور می مه اسب تنگه
ونه جفته لیمو مه کلّه قنده
[1] – دیاری دیاری دل نبونه خوار/ اتّه جلو برو گردن بوره بال/ اته جلو برو تره ثوابه/ برای د تا خش دل کبابه(اسماعیل پور،1396: 105)
[2] – کیجا جان من تنه آقا باوم/ ته کشه باخسم لا لا داوم/ ته کشه باخسم خو هکنم خو/ ته جفت وارنگ بو هاکنم بو(اسماعیل پور،1396: 84).
